واژگار

بازارگاه

فارسی   اسم
مکان موقت یا دائم برای دادوستد، به ویژه کالاهای ‏محلی، در فضای باز، معمولاً با معماری سبک یا خودرُو ‏
‏بازارچۀ خوداشتغالی لاله‌ی ‏تهران نمونه‌ی بازارگاه است.‏
«کارگروه واژه‌گزینی نوروزگان ۲»
نوعی از بازار (۲)، که فضایی است باز در گشادگی خیابان یا در مرکز روستا، محله، یا شهر که در آن خیمه‌ها و دکه‌هایی برای خریدوفروخت برپا می‌کنند
برخی از بازارگاه‌ها موقت و برخی از آنها دائمی است؛ اما معماری آنها معمولاً سبک است.
«کارگروه واژه‌گزینی نوروزگان ۲»