واحد یا میزانی که تناسبات اجزای هر معماری یا اثر هنری بر پایهی ضریبها یا کسرهایی از آن تنظیم مییابد؛ مثلاً در معماری یونان باستان ــ و بعداً کلاسیک اروپا ــ قطر ستون در هر ساختمان پیمون اصلی قرار میگرفت.
ضابطه یا واحد اندازهگیری که براساس آن تناسبات ساختمان یا اجزا ساختمان تعیین میشود. در معماری کلاسیک قطر دایرهی کف ستون یا نصف آن را به شصت جزء تقسیم کرده و آن را پیمون قرار میدادند. در معماری نوین هر واحد اندازهگیری را که پیشسازی را آسان کند پیمون قرار میدهند. در معماری ایرانی پیمونْ اندازهی پایهها و ستونها و عرض و طول اتاقها و حالت و هیئت نما و اندازه و تعداد در و پنجره و نسبت بین آنها را معین میکند
”ضخامت گنبد در هر نقطهاش، ارتفاع، شکل و انحنای آن را برحسب پیمون معین میکنند.“