واژگار

پیشگاه

فارسی
درآیگاهی مسقف که معمولاً از بدنه‌ی بنا بیرون می‌زند و ممکن است نیمه‌باز و سایه‌بان‌دار یا بسته باشد.
در معماری سنتی ایران، گاهی سردر و هشتی بر روی هم پیشگاه می‌سازند؛ اما در بسیاری از بناها در معماری مغرب‌زمین، پیشگاه، به صورت حجمی مستقل یا سایه‌بانی بر فراز درآیگاه، از بدنه‌ی اصلی بنا بیرون می‌زند.
«کارگروه واژه‌گزینی نوروزگان ۲»