واژگار

کُنج

فارسی
نشستنگاهی نیمه‌خصوصی در غذاخوری و کافه و مانند آن که با پشتی بلندِ صندلی یا نیمکت از قسمت‌های مجاورش جدا می‌شود.
هر کنج در غذاخوری یا کافه معمولاً میزی در وسط و صندلی‌هایی ثابت در دو یا چند طرف دارد که پشتی‌های بلند آنها چون دیواره‌هایی کوتاه آنها را از هم جدا می‌کند.
«کارگروه واژه‌گزینی نوروزگان ۲»