واژگار

منزل گروهی

فارسی
منزل‌های نسبتاً کوچک، حاوی دو یا چند واحد برای سکونت افرادی که از یک خانواده یا خانوار نیستند، و هر واحد لزوماً دارای همه‌ی امکانات خانگی نیست و همه یا بعضی از امکانات و فضاهایی چون آشپزخانه و آبریزگاه و حمام و نشیمن بین آنها مشترک است
فرق منزل گروهی با مسکن شراکتی این است که منزل گروهی مرکب از چند واحد با امکانات مشترک است؛ اما مسکن شراکتی مرکب از چند اتاق با امکانات مشترک است.
«کارگروه واژه‌گزینی نوروزگان ۲»