واژگار

طرّه

فارسی

طرّه۱

«فرهنگ مرزبان - معروف»
اقسام بیرون‌نشستگی‌ای که از حیث سازه‌ای از یک سو دَروا (معلق) باشد، یعنی یک طرفش بر تکیه‌گاهی متکی نباشد؛ اعم از تیر، کف، تاوه، پل، یا هر صفحه یا حجمی با این صفات
طرّه نوعی از بیرون‌نشستگی است که در معماری قدیم و جدید ایران مطلوب بوده و به صورت‌های گوناگونی ظاهر شده است؛ از طره‌ی نعلبکی مناره‌ها و شَرَفه‌ی بام‌ها گرفته تا سقف طره‌ی پیشگاه هتل‌های بزرگ.
«کارگروه واژه‌گزینی نوروزگان ۲»
«واژه‌نامۀ راه و ساختمان و معماری»
«واژه‌نامۀ راه و ساختمان و معماری»
طره یا پیش‌آمدگی در ساختمان
«واژه‌نامۀ راه و ساختمان و معماری»
مترادف است بافا قرنیز
مترادف است بافا تیر سرْآزاد
مترادف است بافا پیش‌آمدگی
مترادف است بافا تیر پیش‌آمده

طرّه۲

زایده یا شاخکی کوچک که با زاویه‌ی ۶۰ درجه به اول حروفی چون ا، ل، ک، عموماً در قلم ثلث و گاه در قلم نسخ، الحاق می‌گردد
«فرهنگ مرزبان - معروف»
مترادف است بافا سَروَک