واژگار

خیابان

فارسی
در شهر یا روستا، گذرگاهی پهن‌تر از کوچه، معمولاً سواره‌رو و دارای پیاده‌رو در طرفین و مفروش به آسفالت یا سنگ و مانند آن.
تا پیش از روزگار جدید، خیابان بیشتر به معابر درون باغ اطلاق می‌شد؛ اما امروزه معمولاً به معابر آسفالته‌ی شهری خیابان می‌گویند.
«کارگروه واژه‌گزینی نوروزگان ۲»
«واژه‌نامۀ راه و ساختمان و معماری»