واژگار

گورتاوه

فارسی
تاوه‌ای سنگی یا فلزی‌ای که بر گور یا تابوتی، معمولاً واقع در اتاقی با مجسمه و نقش‌برجسته، نهاده باشند. گورتاوه معمولاً هم‌سطح کف‌فرش است.
گورتاوه برای گور برخی از اعیان مسیحی در اروپای قرون وسطا معمول بود که آنها را در کلیساهای اعظم دفن می‌کردند.
«کارگروه واژه‌گزینی نوروزگان ۲»