compound (adj.)
late 14c., originally compouned, "composed of two or more elements, mixed, blended," past participle of compounen (see compound (v.)). Of flowers from 1660s; compound eye is attested from 1836; compound sentence, one consisting of two or more full clauses, is from 1772.
چفتهای که از تکرار و ترکیب چند چفتهی هممرکز همراه با پاکار و پایهی آنها حاصل میشود. در چفتهی چندلایه، معمولاً لایهها از یکدیگر عقب مینشینند و در یک صفحه واقع نیستند
”چفتهی چندلا ممکن است به منظور تقویت سازه یا به منظور تزیین ساخته شود.“