Byzantine art

شیوه‌ی معماری و نقاشی و موزائیک‌کاری که از قرن چهارم میلادی در بیزانس (یا روم شرقی، پایتخت آن قسطنطنیه) معمول شد و تا قرن پانزدهم میلادی در بسیاری کشورها، به‌خصوص سوریه، یونان، یوگسلاوی و روسیه، متداول ماند. از خصوصیات معماری آن ساختمان گنبد بر زمینه‌ی چهارگوش با به‌کارگیری لچکی (pendentive) بود. در نقاشی و موزائيک‌کاری، رنگ‌های پرمایه و به‌خصوص طلا برای ساختن چهره‌هایی رسمی و آرام با هیاکل خشک و تمام‌رخ و ایستا بدون برجسته‌نمایی و سایه‌روشن‌کاری به کار برده می‌شد، به‌اضافه‌ی نگاره‌های هندسی در سطوح مستوی.