chapel (n.) early 13c., "subordinate place of worship added to or forming part of a large church or cathedral, separately dedicated and devoted to special services," from Old French chapele (12c., Modern French chapelle), from Medieval Latin capella, cappella "chapel, sanctuary for relics," literally "little cape," diminutive of Late Latin cappa "cape".
در معماری اسلامی، نمازخانهی رباط و کاروانسرا و مدرسه و دیگر بناهای غیرمسجد
”من بر بام رباط شدم و او در مسجدخانهای شد که در آن رباط بود و در فراز کرد و چوبی در پس آن در نهاد و من به روزن آن خانه مراقبت احوال او میکردم (اسرار التوحید).“