واژگار

cloister

انگلیسی
cloister (n.) early 13c., cloystre, "a monastery or convent, a place of religious retirement or seclusion," from Old French cloistre "monastery, convent; enclosure" (12c., Modern French cloître), from Medieval Latin claustrum "portion of monastery closed off to laity," from Latin claustrum (usually in plural, claustra) "place shut in, enclosure; bar, bolt, means of shutting in," from past participle stem of claudere "to close, shut". "The original purpose of cloisters was to afford a place in which the monks could take exercise and recreation" [Century Dictionary]. Spelling in French influenced by cloison "partition." Old English had clustor, clauster in the sense "prison, lock, barrier," directly from Latin, and compare, from the same source, Dutch klooster, German Kloster, Polish klasztor. From c. 1300 in English as "covered walk running round the walls of a monastic building or large church;" from late 14c. in the general sense "colonnade round an open court."

cloister1

رواق صومعه در چهار سمت حیاط مرکزی
«فرهنگ مرزبان - معروف»
در معماری مسیحی، و بناهای غیردینی متأثر از آن، صحن یا میان‌سرای محاط در رواق‌هایی در چهار جانب
صحن رواق‌دار در اصل متعلق به دیرها بوده؛ اما بعداً آن را به صحن‌های دارای رواق در دانشگاه‌ها و مانند آنها هم، در جایی که یادآور معماری دیر بوده، اطلاق کرده‌اند.
«کارگروه واژه‌گزینی نوروزگان ۲»
مترادف است باen ambulatory4

cloister2

«فرهنگ مرزبان - معروف»
در معماری مسیحی، و بناهای غیردینی متأثر از آن، پیاده‌گردِ پیرامون صحن
رواق صحن دیرِ سانتا ماریا داویتوریا، در پرتغال، بسیار فراخ و دل‌گشاست.
«کارگروه واژه‌گزینی نوروزگان ۲»