واژگار

تکیه‌گاه

فارسی

تکیه‌گاه۱

تکیه‌گاه شامل مقوا، تخته یا کاغذ ضخیمی که برای نگه‌داری و استحکام بر پشت بوم نقاشی یا سند مکتوب الصاق شود؛ و دیگر لایه‌ی جیوه‌ای که پشت آینه کشیده شود، یا عنصر فرعی بنّایی که پشت‌گیر واقع شود
«فرهنگ مرزبان - معروف»
«فرهنگ مرزبان - معروف»
«واژه‌نامۀ راه و ساختمان و معماری»
«واژه‌نامۀ راه و ساختمان و معماری»
«واژه‌نامۀ راه و ساختمان و معماری»
«واژه‌نامۀ راه و ساختمان و معماری»
مترادف است بافا پشت‌گیر
مترادف است بافا پشت‌گیر بوم
مترادف است بافا پایه‌ی کناری پل
مترادف است بافا گران‌پایه
مترادف است بافا پایه‌ی کناری
مترادف است بافا نیم‌پایه
مترادف است بافا دیوار پشتیبان
مترادف است بافا مهار
مترادف است بافا مهاربندی
مترادف است بافا یاتاقان
مترادف است بافا بُردگاه
مترادف است بافا پاشنه‌ی پل
مترادف است بافا پایه۱

تکیه‌گاه۲

«واژه‌نامۀ راه و ساختمان و معماری»
مترادف است بافا نقطه‌ی اتّکا