واژگار

ده

فارسی
آبادی کوچک، روستای کوچک، یا مجتمع زیستی کوچک در مناطق غیرشهری
ده‌های پراکنده در بیابان‌های مرکزی ایران مایه‌ی حیات کاروانیانی بود که از بیابان‌ها گذر می‌کردند.
«کارگروه واژه‌گزینی نوروزگان ۲»