واژگار

groin

انگلیسی

groin1

رگه، لبه یا برجستگی خمیده‌ی سقف حاصل از تقاطع دو طاق گهواره‌ای یا دو قوس.
«فرهنگ مرزبان - معروف»
«معجم احمد محمد عيسي»
«معجم عفيف البهنسي»
مترادف است باen rib1

groin2

«واژه‌نامۀ راه و ساختمان و معماری»